Η «Πόλη του Θεού» είναι το γκέτο δίπλα στο λαμπερό Ρίο Ντε Τζανέιρο, χτισμένο το 1960, το οποίο στη διάρκεια της δεκαετίας του ’80, έγινε ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη στη πόλη! Όπου οι κάτοικοι ζουν χωρίς ηλεκτρικό και δρόμους, η βία, οι συμμορίες και τα ναρκωτικά έχουν πάρει την θέση της αστυνομίας .
Ομάδες ανηλίκων παιδιών τρομοκρατούν την περιοχή, κλέβουν, σκοτώνουν και παίρνουν στα χέρια τους την εξουσία.Ο νεαρός Φουζέ μεγαλώνει σε αυτό το άγριο περιβάλλον, όπου όλα μοιάζουν να στρέφονται εναντίον του και από πολύ νωρίς, αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε εντελώς… λάθος μέρος. Ο Φουζέ βλέπει τα πράγματα διαφορετικά, έχει το μάτι ενός καλλιτέχνη και πολύ γρήγορα, θα πιάσει στα χέρια του μια φωτογραφική μηχανή, μέσα από την οποία θα δει τη ζωή αλλιώς, κάνοντας τα πρώτα του βήματα προς τη λύτρωσή του!
H ταινία σου δείχνει μία βία που την ξέρεις αλλα δεν θες να την πιστέψεις πως υπάρχει. Μία βία που προέρχεται από την ανάγκη της επιβίωσης... Μία βία που βασιζεται στο νόμο της ζούγκλας, σε όλες τις ηλικίες. Σε όλα τα μεγέθη.
Οκτάχρονα να μιλάνε πως τα λεφτά είναι στα ναρκωτικά και όχι στις ληστείες. Οκτάχρονα να λένε “Kλάβω, σνιφάρω, σκοτώνω. Ειμαι άντρας.” Μία βία που έχει γίνει ένστικτο..
Ο Fernando Meirelles εργάστηκε ως επί το πλείστον με ερασιτέχνες ηθοποιούς που προέρχονται από τέτοιους καταυλισμούς. Αφήνοντάς τους να αυτοσχεδιάσουν σε μεγάλο βαθμό πέτυχε να δημιουργήσει αυτή την ατμόσφαιρα ρεαλισμού που διαπνέει ολόκληρη την ταινία και δημιουργεί την αίσθηση του ντοκιμαντέρ.
Ο τρόπος με τον οποίο μοντάρει τα πλάνα και συνδέει τις ιστορίες των ηρώων σε διάστημα 30 χρόνων είναι αξιοθαύμαστος. Περισσότερο εντυπωσιακές είναι όμως οι σκηνές της μάχης οι οποίες με την αυθεντικότητά τους και
Απο το πρώτο πλάνο οι καταιγιστικοί ρυθμοί σε πιάνουν από τα μούτρα και σε αφήνουν να ανασάνεις μόνο όταν θα πέσουν οι τίτλοι τέλους. Παρόν και παρελθόν συναντιούνται υπό τις εξαιρετικές συνθήκες μιας πολύ έξυπνης αφήγησης για να πλέξουν μια ακόμα πιο έξυπνη ιστορία. Έχοντας αφήσει τον Θεό μόνο στον τίτλο με μια φρενήρη κινηματογράφηση η ταινία εξερευνά κάθε σοκάκι της παρακμής των ηρώων και δεν χαρίζεται
πουθενά. Η φωτογραφια της ταινιας σε συνδυασμο με τη μουσικη της ειναι το απολυτο trip : Απο το πορτοκαλι φιλτρο και τις μουσικες της Βραζιλιας στην δεκαετια του 60, στις αισθητικες υπερβολες των 70s με groovy και soul. Υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας 2003,
Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία 2003 απο την Ένωση Κριτικών Νέας Υόρκης
Δείτε το treiler της ταινίας
Κατεβάστε του Ελληνικούς υπότιτλους της ταινίας απο εδώ
1 σχόλιο:
oi ipotitloi leitourgoun re magkes gt emena m vgazei kati baxala?
Δημοσίευση σχολίου