ΑΝΤΙΠΕΡΑ ΟΧΘΗ: ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΟΥ ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ (1999) του Τιμ Ρόμπινς

Ταινία, που «απαθανατίζει» ιστορικά πρόσωπα και δραματικότατα γεγονότα της ιστορίας του Αμερικανικού Θεάτρου στη δεκαετία του '30. Γεγονότα -«πρόδρομοι» της μεταπολεμικής, μακαρθικής «Επιτροπής Αντιαμερικανικών Ενεργειών», τα οποία καθόρισαν και καθορίζουν την εξάρτηση του αμερικανικού θεάτρου και κινηματογράφου από το κεφάλαιο. Και πρόσωπα που σκόπιμα «λησμόνησε» η αμερικανική θεατρική ιστοριογραφία.

Ο Τιμ Ρόμπινς (σενάριο, σκηνοθεσία) φιλοδόξησε - και το πέτυχε - να δείξει όλη και πολύπλευρα την ιστορική αλήθεια της Αμερικής του μεσοπολέμου, για: Τις στρατιές εκατομμυρίων πεινασμένων και άστεγων ανέργων. Τη χλιδή των πλουσιων. Τις δοσοληψίες τους με τον ιταλικό φασισμό (οικονομική ενίσχυση και εξοπλισμό του), ακόμα και με παράνομη αγοραπωλησία Αναγεννησιακών έργων τέχνης. Τους καλλιτέχνες και δημοσιογράφους του αμερικανικού κεφαλαίου και του Μουσολίνι.

Τους «φιλότεχνους» μεγιστάνες, λ.χ. Ροκφέλερ, ο οποίος κατέστρεψε την τεράστια τοιχογραφία που φιλοτέχνησε στο Μέγαρό του ο κορυφαίος ζωγράφος της επανάστασης του μεξικάνικου λαού, ο κομμουνιστής Ντιέγκο Ριβέρα, επειδή η τοιχογραφία του οραματιζόταν την επανάσταση του παγκόσμιου προλεταριάτου και υμνούσε τους Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν. Μια ταινία - καταγγελία για την Αμερική . Τον αγώνα των συνδικάτων. Την εξαθλίωση χιλιάδων καλλιτεχνών, αλλά και τον αγώνα πλήθους αριστερών και προοδευτικών καλλιτεχνών για ένα θέατρο του λαού και για το λαό. Αγώνας που τιμωρήθηκε απηνώς.

Βρισκόμαστε στο φθινόπωρο του 1936, στην Νέα Υόρκη, την θεατρική πρωτεύουσα των ΗΠΑ. Οι εργατικές απεργίες ξεσπούν η μία μετά την άλλη. Στον καλλιτεχνικό χώρο όμως συμβαίνει μια "Πολιτιστική Επανάσταση". Ο Nelson Rockefeller Jr (John Cusak) αναθέτει στον Μεξικανό ζωγράφο Diego Riviera (Ruben Blades) να ζωγραφίσει τον προθάλαμο του κέντρου Rockefeller. Η φιλοφασίστρια Margarita Sarfati (Susan Saradon) προσφέρει πίνακες του Da Vinci για να συγκεντρώσει χρήματα για τα πολεμικά σχέδια του Μουσολίνι. Ένας παρανοϊκός εγγαστρίμυθος προσπαθεί να "καθαρίσει" τον θίασό του από τα κομμουνιστικά στοιχεία. O Orson Welles ετοιμάζεται να ανεβάσει το The Cradle Will Rock στο θέατρο συναντώντας την αντίδραση της κυβερνητικής λογοκρισίας. Πραγματικοί και φανταστικοί ήρωες ανακατεύονται δίνοντας μια πειστική ηθογραφία μιας πολύ ιδιαίτερης εποχής.

Δείτε το treιler της ταινίας