Η Σκόνη του Χρόνου της Ελένης Καραΐνδρου

1.LE TEMPS PERDU
2.DANCE THEME VAR II
3.NOTES I
4.SEEKING VAR II
5.WALTZ BY THE RIVER
6.UNRAVELLING TIME I
7.TSIGANIKO I
8.DANCE THEME VAR I
9.SEEKING
10.MEMORIES FROM SIBERIA
11.UNRAVELLING TIME II
12.NOTES II
13.TSIGANIKO II
14.SEEKING VAR I
15.DANCE THEME
16.LE MAL DU PAYS
17.NOSTALGIA SONG
18.SOLITUDE
19.ADIEU

Σέργκιου Ναστάζα: βιολί Ρενάτο Ρίπο: βιολοντσέλο Μαρία Μπιλντέα: άρπα Βαγγέλης Χριστόπουλος: όμποε Σπύρος Καζιάνης: φαγκότο Αντώνης Λαγός: κόρνο Ντίνος Χατζηιορδάνου: ακορντεόν Ελένη Καραΐνδρου: πιάνο

Έγχορδα της Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής
Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ/ Ναταλία Μιχαηλίδου: πιάνο / Αλέξανδρος Μυράτ: διεύθυνση ορχήστρας

Μουσική για την ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, με τους Γουίλεμ Νταφόε, Μπρούνο Γκανζ, Ιρέν Ζακόμπ, Μισέλ Πικολί και Κριστιάνε Πάουλ

«…Στην Ελένη Καραΐνδρου βρήκα μια μουσική γλώσσα που έμοιαζε να γεννιέται ταυτόχρονα με την εικόνα των ταινιών μου. Έναν ήχο που ήταν δικός μου πριν γεννηθεί... Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, απ’ την πρώτη συνάντηση, απ’ την πρώτη συνεργασία, αλλά ο χρόνος δεν θάμπωσε τίποτα. Η ίδια επιθυμία, η ίδια ένταση, η ίδια αναμονή. Η ίδια κάθε φορά κρίσιμη συνάντηση μουσικής και εικόνας που μοιάζει να γεννιούνται μαζί..»
Θόδωρος Αγγελόπουλος
για την Ελένη Καραΐνδρου στο «Horizons Touched»
(Granta, 2007)

Πέντε χρόνια μετά το Λιβάδι που δακρύζει, η Ελένη Καραΐνδρου μάς χαρίζει τη μουσική για τη νέα ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου Η Σκόνη του Χρόνου σε ένα CD που περιλαμβάνει 19 θέματα και που εκδίδεται από την ΕCM σε παγκόσμια κυκλοφορία.

Η Καραΐνδρου, η οποία γράφει τη μουσική για τις ταινίες του Αγγελόπουλου εδώ και 25 χρόνια, περιγράφει σαν «συγκινητική έκπληξη» την πρώτη ανάγνωση του σεναρίου της ταινίας: «Για πρώτη φορά σε σενάριο του Αγγελόπουλου υπήρχε σκηνή με ορχήστρα, μαέστρο, πιανίστα και συνθέτρια, στην οποία γινόταν πρόβα του μουσικού θέματος για την ταινία που γύριζε ο Α (Willem Dafoe) μέσα στην ταινία και με θέμα την ιστορία των γονιών του (Irène Jacob, Michel Piccoli). Το θέμα το μουσικό που έπρεπε να γράψω γι’ αυτή τη σκηνή, σημαντική αναφορά στη συνεργασία μου με το Θόδωρο Αγγελόπουλο, στην ουσία έμελλε να είναι ένα από τα βασικά θέματα της ίδιας της ταινίας, μιας και μέσα στην ταινία, παρόν και παρελθόν αλληλοσυμπλέκονται». Αυτό είναι το θέμα του Χορού που ακούγεται σε τρεις παραλλαγές στην παρούσα ηχογράφηση, η μια από αυτές με την Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Μυράτ (η ορχήστρα παρουσιάζεται σε σκηνή που έχει γυριστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με πιανίστα τη Ναταλία Μιχαηλίδου και με τη Ρένη Πιττακή στο ρόλο της συνθέτριας).

Το θέμα Αναζήτηση (το οποίο ακούγεται σε συμφωνική εκδοχή αλλά και με ορχήστρα δωματίου), η συνθέτρια το παρουσιάζει σαν «ένα θέμα που εκφράζει την ταραχώδη διαδρομή των ηρώων μέσα στη συγκεκριμένη αυτή ιστορική περίοδο». Η πλοκή της ταινίας στην οποία επανέρχονται τα οικεία στο Θόδωρο Αγγελόπουλο μοτίβα εξορία, σύνορα, αποχωρισμός, ξεκινάει το 1953 με το θάνατο του Στάλιν και τελειώνει το 1989 με την πτώση του τείχους του Βερολίνου. «Για να γράψω τη μουσική έπρεπε ν’ αναζητήσω τους μυστικούς κώδικες της ταινίας, έπρεπε να ανασύρω στην επιφάνεια την ουσία των πραγμάτων και να φωτίσω εκείνα τα ηχοχρώματα που υπογράμμιζαν τη διαχρονική αίσθηση της νοσταλγίας».

Η μουσική είχε πάντα μια σημαντική θέση στις ταινίες του Αγγελόπουλου. Έχει κεντρικό ρόλο και στη Σκόνη του Χρόνου, καθώς διατρέχει και ενώνει τα νήματα της πλοκής. Ο Σπύρος της ταινίας, ο πατέρας του ήρωα, ήταν πιανίστας. «Το πιάνο έπρεπε να υπάρχει στη μουσική μου, ωστόσο, το χρώμα του βιολιού (Σέργκιου Ναστάζα), της άρπας (Μαρία Μπιλντέα), και του βιολοντσέλου (Ρενάτο Ρίπο) αναδείχτηκαν κυρίαρχα, όχι μόνο λόγω της ιδιαιτερότητάς τους αλλά και λόγω του ψυχισμού των μουσικών που ζουν στην Ελλάδα αλλά έχουν γεννηθεί στη Ρουμανία και την Αλβανία. Στο παίξιμό τους διαχέεται το άρωμα της δικής τους μουσικής παράδοσης και κυρίως ενός ψυχισμού που έχει σφραγιστεί από το ξερίζωμα από την πατρίδα τους. Το ακορντεόν (Ντίνος Χατζηιορδάνου) ένιωθα πως έπρεπε να διαποτίζει με το χρώμα του κάποιες ιδιαίτερες στιγμές και το όμποε (Βαγγέλης Χριστόπουλος) να προσθέτει τις συγκινησιακές πινελιές του στον καμβά της μουσικής μου. Ωστόσο η παρουσία των εγχόρδων της Καμεράτα, ορχήστρα των φίλων της μουσικής, δημιουργεί μερικές από τις υποβλητικές στιγμές στις συνθέσεις μου».

«Το να γράφεις μουσική για τον κινηματογράφο είναι τελείως διαφορετικό απ’ το να δημιουργείς ένα άλμπουμ απ’ το μουσικό υλικό. Για την ταινία ηχογραφήθηκαν περίπου 100 λεπτά μουσικής», λέει η Καραΐνδρου, αλλά «χρειάστηκε η ιδιοφυής, δραστική δραματουργική επέμβαση του Manfred Eicher για να δημιουργηθεί ένα πυκνό, ηχητικό υφάδι 45 λεπτών με χρώματα που αναμειγνύονται σε μιαν αόρατη παλέτα λεπταίσθητων ισορροπιών».

Μετά την πολυπληθή συμφωνική Ελεγεία του Ξεριζωμού, που σχεδόν είναι μια σφαιρική θεώρηση της μουσικής της Καραΐνδρου για τον κινηματογράφο και το θέατρο (κυκλοφόρησε σε διπλό CD το 2006 και σε DVD το 2008), η Σκόνη του Χρόνου είναι ένα άλμπουμ που εκπέμπει μια πιο ήρεμη και στοχαστική γοητεία.

Η ηχογράφηση της μουσικής έγινε στο Ηχογραφικό Κέντρο του Μεγάρου από το Νίκο Εσπιαλίδη. Ο τελικός ήχος, η μίξη και η δραματουργία του cd, φέρουν την εγκυρότητα της υπογραφής του Manfred Eicher, παραγωγού, διευθυντή και ιδρυτή της ECM.

Η Σκόνη του Χρόνου (Dust of Time) είναι το ένατο άλμπουμ της Ελένης Καραΐνδρου με την ECΜ. Τα υπόλοιπα οκτώ είναι: Music for Films / The Suspended Step of the Stork / Ulysses’ Gaze / Eternity and a Day / Trojan Women / The Weeping Meadow / Elegy of the Uprooting / το «10».

http://rapidshare.com/files/197215122/Dust_Of_Time_-_karaindrou.part1.rar
http://rapidshare.com/files/197216628/Dust_Of_Time_-_karaindrou.part2.rar