Η "Γλυκιά Ζωή" (1960) του Φρεντερίκο Φελίνι


"La Dolce Vita", η "Γλυκιά Ζωή" είναι η θρυλική ταινία που το 1960, δύο χρόνια μετά την ταινία La Strada, έκανε παγκόσμια γνωστό τον Federico Fellini, αυτόν τον σπουδαίο Ιταλό σκηνοθέτη, η οποία μάλιστα του έφερε και τον χρυσό φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών.
Συμπλήρωσε 50 χρόνια απ' την πρώτη της προβολή και αποτελεί μία απ' τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία του κινηματογράφου, παραμένοντας επίκαιρη όσο ποτέ!

Η υπόθεση της ταινίας:
 Με κεντρικό ήρωα ένα δημοσιογράφο, υπεύθυνο για τις δημόσιες σχέσεις, ο Φελίνι μας κάνει μια ξενάγηση στον κόσμο του κινηματογράφου και της υψηλής κοινωνίας της Ρώμης, στη δεκαετία του '60. Το χρονικό μιας παρακμής, η πτώση της αξιοπρέπειας, η κάθοδος στην κόλαση, οδηγούν σε ένα σύμπαν, όπου δεν υπάρχουν αξίες εκτός από το αλκοόλ και το σεξ και καμία λύση, εκτός από την αυτοκτονία... Η τοιχογραφία μιας κοινωνίας δοσμένη με κριτικό, ειρωνικό μάτι, μέσα από σκηνές και ερμηνείες που μένουν αξέχαστες. Ταινία που μυθοποιήθηκε και έγινε κοινωνικό φαινόμενο. Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ Καννών και ένα Οσκαρ.

 Ο Φεντερίκο Φελίνι,  δύο χρόνια μετά το "La Strada" υπογράφει αυτό το αριστούργημα, μία ταινία-σταθμό στην ιστορία του cinema, ένα φιλμ που συχνά συγκαταλέγεται σε διάφορες λίστες ανάμεσα στις σημαντικότερες ταινίες από καταβολής κινηματογράφου!

 
Κεντρικός ήρωας της ιστορίας ο αξέχαστος Μαρτσέλο Μαστρογιάνι. Ο Μαρτσέλο λοιπόν (τυγχάνει να κρατάει το όνομά του στο ρόλο που υποδύεται) είναι δημοσιογράφος στη Ρώμη στη δεκαετία του '50. Συγκεκριμένα παρακολουθούμε 7 ημέρες απ' τη ζωή του Μαρτσέλο. Ο ρεπόρτερ μας καλύπτει κοινωνικά θέματα, κυνηγώντας κινηματογραφικούς αστέρες και σκάνδαλα. Έχοντας καταξιωθεί ως σημαντικός δημοσιογράφος αλλά και έχοντας αναδειχθεί κοινωνικά, ο Μαρτσέλο ψάχνει στο χρήμα να βρει το νόημα της ζωής. Κάτι, που θα αλλάξει όταν ο οδυνηρός θάνατος του φίλου του θα έρθει για να τον ταρακουνήσει και να του δείξει ότι στη ζωή άλλα "πράγματα" έχουν νόημα και πραγματική αξία.

Το σενάριο και η σκηνοθεσία δια χειρός Φελίνι είναι εκπληκτικά, οι ερμηνείες πολύ δυνατές στο σύνολό τους, από Marcello Mastroianni, Anita Ekberg, Anouk Aimée, Yvonne Furneaux, αλλά και τους υπόλοιπους, η ασπρόμαυρη φωτογραφία πανέμορφη, η μουσική υπέροχη και πολλές σεκάνς κλασικές και αξέχαστες, με κυριότερη εκείνη που η Ανίτα Έκμπεργκ βουτάει στη Φοντάνα ντι Τρέβι!

Οι 7 ημέρες του ρεπόρτερ δεν είναι τυχαίος αριθμός. Πολύ πιθανό ο Φελίνι να μας δίνει μια αλληγορία για τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα. Σε κάποια απ' τα οποία θα υποπέσει ο Μαρτσέλο, ενώ ορισμένα άλλα θα έχουν άμεσο ή έμμεσο αντίκτυπο στον ίδιο.

Ο Μαρτσέλο είναι ένας νεαρός πλαίη μπόυ
δημοσιογράφος που περνά την μέρα του, ανάμεσα σε διασημότητες και πλούσιους, ψάχνοντας τις εφήμερες ηδονές σε βαρετά πάρτυ. Κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου «ταξιδιού» του, θα συναντήσει την Μανταλένα και θα περάσει την νύχτα μαζί της, στην κρεβατοκάμαρα μιάς πόρνης. Οταν το πρωί θα επιστρέψει σπίτι του, θα ανακαλύψει ότι η φίλη του Έμμα δηλητηριάστηκε εξαιτίας του...
Από κει και μετά θα ακολουθήσουν κι άλλα χτυπήματα, με κυριότερο το θάνατο του αγαπημένου του φίλου, για να κάνουν τον ήρωά μας να αναθεωρήσει τις σκέψεις και  τα πιστεύω του. 
Παράλληλα ο μέγας Φελίνι μας παρουσιάζει τις αλλαγές που βιώνει ολόκληρη κοινωνία. 15 χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και η Ρώμη αλλάζει ριζικά, κοινωνικά και ηθικά. 

Ένα εντυπωσιακό στοιχείο για το φιλμ:
Η ταινία ξεκινάει με ένα τεράστιο μαρμάρινο άγαλμα του Χριστού, που το μεταφέρει ένα ελικόπτερο πάνω από τα ερείπια ενός αρχαίου ρωμαϊκού υδραγωγείου για να το πάει στον Πάπα στο Βατικανό.
Ο δημοσιογράφος Μαρτσέλο και ο φωτορεπόρτερ του, ο Παπαράτσο ακολουθούν σε ένα δεύτερο ελικόπτερο.

Το άγαλμα του Χριστού, που μοιάζει σαν να ευλογεί όλη την Ρώμη καθώς πετά από πάνω, αντικαθίσταται σύντομα από το βέβηλο τρόπο ζωής και την νεομοντερνιστική αρχιτεκτονική της «νέας» Ρώμης που χαρακτηρίζεται από το οικον
ομικό θαύμα στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Η παράδοση του αγάλματος είναι η πρώτη πολλών επαναλαμβανόμενων σκηνών. Η καθολική εκκλησία θεώρησε την σκηνή αυτή ως παρωδία της δευτέρας παρουσίας  και γι' αυτό στην Ισπανία απαγορεύτηκε το έργο μέχρι το 1975!

Επίσης, απ' την ταινία καθιερώθηκαν δύο όροι: Ο Παπαράτσο, ο φίλος του Μαρτσέλο έδωσε το όνομά του στους απανταχού ρεπόρτερ ή αλλιώς... παπαράτσι και ο τίτλος, "Dolce Vita" μέχρι σήμερα υποδηλώνει την ευχάριστη, γλυκιά, ανέμελη ζωή, ότι δηλαδή έκανε ο ήρωάς μας...


Βραβείο Καλύτερης Ταινίας από την Βρετανική Ακαδημία (BAFTA) 1961. Βραβείο Καλύτερης Ξένης Ταινίας από την Ένωση Κριτικών Νέας Υόρκης 1961. Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Φεστιβάλ των Καννών 1960, Χρυσός Φοίνικας. Βραβείο Όσκαρ 1962, για τα κοστούμια, ενώ ήταν υποψήφια και στις κατηγορίες Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, Σκηνοθεσίας, Καλύτερου σεναρίου.

Δείτε trailer της ταινίας 
κατεβάστε τους Ελληνικούς υπότιλους της ταινίας απο εδώ

http://rapidshare.com/files/30502922/FFellini-Dvita.part01.rar
http://rapidshare.com/files/30506818/FFellini-Dvita.part02.rar
http://rapidshare.com/files/30511198/FFellini-Dvita.part03.rar
http://rapidshare.com/files/30515371/FFellini-Dvita.part04.rar
http://rapidshare.com/files/30519516/FFellini-Dvita.part05.rar
http://rapidshare.com/files/30523802/FFellini-Dvita.part06.rar
http://rapidshare.com/files/30528656/FFellini-Dvita.part07.rar
http://rapidshare.com/files/30533723/FFellini-Dvita.part08.rar
http://rapidshare.com/files/30539186/FFellini-Dvita.part09.rar
http://rapidshare.com/files/30544724/FFellini-Dvita.part10.rar
http://rapidshare.com/files/30550203/FFellini-Dvita.part11.rar
http://rapidshare.com/files/30555891/FFellini-Dvita.part12.rar
http://rapidshare.com/files/30561751/FFellini-Dvita.part13.rar
http://rapidshare.com/files/30567073/FFellini-Dvita.part14.rar
http://rapidshare.com/files/30499089/FFellini-Dvita.part15.rar

(Password-www.AvaxHome.ru)

Δεν υπάρχουν σχόλια: