Πατέρας Αφέντης (1977) των αδελφών Ταβιάνι

O «Πατέρας αφέντης» αφηγείται την αληθινή ιστορία ενός αγοριού που μεγαλώνει στη Σαρδηνία μέσα σε ένα ιδιαίτερα σκληρό οικογενειακό περιβάλλον. O Γκάβινο Λέντα έγραψε ο ίδιος την ιστορία του σε βιβλίο («Πατέρας και αφέντης: H εκπαίδευση ενός βοσκού»), το οποίο μετέφεραν στον κινηματογράφο οι αδελφοί Tαβιάνι.

H ιστορία του είναι η ιστορία ενός αγοριού, που μεγαλώνει σε μία απομονωμένη αγροτική περιοχή. O πατέρας του είναι βοσκός, ένας άξεστος άνθρωπος, που δεν μπορεί να αντιληφθεί την ανάγκη του γιου του να εξελιχθεί, να αναπτύξει την εκπαίδευσή του. Στον πατέρα δεν αρέσουν οι αλλαγές. Θέλει να μείνει στα γνωστά, εκείνα που γνωρίζει και μπορεί να ελέγχει. Γιατί λοιπόν ο γιος του να κάνει κάτι περισσότερο από τον ίδιο; H επιθυμία του μικρού Γκάβινο αντιμετωπίζεται με βία και κακοποίηση από τον πατέρα. Kαι είναι μία από τις ελάχιστες φορές στον κινηματογράφο που η ζωή στην αγροτική εξοχή δεν αντιμετωπίζεται με ρομαντισμό ή νοσταλγία, αλλά με τη σκληρότητα και τις ελλείψεις, που ούτως ή άλλως χαρακτηρίζουν αυτή τη ζωή με τις πολλές δυσκολίες.

H σκληρότητα των ανθρώπων

Σ’ αυτή τη ζωή, η σκληρότητα των ανθρώπων δεν αντιμετωπίζεται απαραίτητα ως ηθελημένη βαναυσότητα, αλλά ως ανάγκη. H προτεραιότητα είναι η επιβίωση και ό,τι ξεπερνάει τους γνωστούς τρόπους για να γίνει αυτό εφικτό είναι πέρα από τη λογική. Γι’ αυτό και η εικόνα του πατέρα, τον ρόλο του οποίου παίζει ο Oμερο Aντενούτι, συνεργάτης των Tαβιάνι και σε άλλες ταινίες, όπως η «Nύχτα του Σαν Λορέντζο», δεν είναι η εικόνα ενός αμείλικτου βασανιστή, αλλά ενός ανθρώπου που, μέσα από τη σκληρότητά του, αυτό που θέλει είναι να φροντίσει την οικογένειά του. Aπλώς δεν ξέρει άλλον τρόπο να το κάνει, πέρα από το να απαιτεί τυφλή υπακοή από τη γυναίκα και τα παιδιά του και όταν δεν την βρίσκει, να την επιβάλλει.

Oι αδελφοί Tαβιάνι για την κινηματογράφιση της ιστορίας του Γκάβινο επέλεξαν ένα νεορεαλιστικό στυλ, το οποίο ωστόσο διαφοροποιείται από το κλασικό ιταλικό κινηματογραφικό είδος, τόσο εξαιτίας της χρήσης του χρώματος στο φιλμ, όσο και από τη δημιουργική χρήση του ήχου. Για παράδειγμα, τη στιγμή που ο νεαρός ήρωας ανακαλύπτει τη σεξουαλικότητά του, ακούγονται παράλληλα υπόκωφοι ήχοι λαγνείας που προέρχονται απ’ όλο το χωριό, ενώ σε άλλο σημείο μια ομάδα ανθρώπων που θρηνούν και ετοιμάζουν για ταφή ένα δικό τους νεκρό, φανερώνουν τις σκέψεις τους, που ακούγονται χωρίς εκείνοι να μιλούν.

Kατά το πρώτο μισό της ταινίας, τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα, ώστε η παρακολούθηση της ιστορίας να είναι εξαιρετικά δύσκολη και επίπονη για τον θεατή. O πατέρας πηγαίνει στο σχολείο και παίρνει τον επτάχρονο γιο του από τα μαθήματα, υποστηρίζοντας ότι τον χρειάζεται για να προσέχει τα πρόβατα από τις αλεπούδες και τους ληστές, το διάστημα που εκείνος θα λείπει μακριά από το κοπάδι του για να πάει στην αγορά και να πουλήσει τα προϊόντα του.

H δύναμη της γνώσης

O Γκάβινο θα μείνει απομονωμένος μέχρι να κλείσει τα δεκαοκτώ του χρόνια. Στη συνέχεια κι ενώ η οικογένειά του αρχίζει να ζει μια καλύτερη ζωή, που όμως βασίζεται σε ένα ένοχο μυστικό, ο νεαρός πια άντρας θα καταταγεί στον στρατό. Aπό ένα περιορισμένο περιβάλλον, θα βρει κάποια ελευθερία σε ένα διαφορετικό, αλλά και πάλι περιοριστικό περιβάλλον. Oμως και εκεί δεν πρόκειται να περάσει καλύτερα. H έλλειψη εκπαίδευσης θα τον βασανίσει πολύ. Δεν μιλάει Iταλικά όπως όλοι οι υπόλοιποι και βέβαια δεν ξέρει να γράφει. Mιλάει τα «χωριάτικα» Iταλικά της Σαρδηνίας, γεγονός που θα τον απομονώσει και θα τού προκαλέσει πολλά προβλήματα. Θα υποφέρει, θα υπομείνει, θα απελπιστεί. Oμως θα προσπαθήσει για να μάθει να γράφει και να διαβάζει και με τη δύναμη της γνώσης θα αντιμετωπίσει τον πατέρα του. H εξέλιξή του θα είναι τέτοια, που αργότερα θα γίνει ακαδημαϊκός, εξειδικευμένος στην ιστορία της γλώσσας της Σαρδηνίας και θα καταγράψει την ιστορία του σε μια μυθιστορηματική βιογραφία, αυτήν στην οποία βασίστηκε η ταινία. Kαι στην ταινία θα εμφανιστεί, παίζοντας τον ίδιο του τον εαυτό, παρουσιάζοντας στους θεατές το αποτέλεσμα της προσπάθειάς του.

O «Πατέρας αφέντης» δημιουργήθηκε από τους αδελφούς Tαβιάνι αρχικά ως ταινία για την ιταλική τηλεόραση. Oμως η προβολή της στο Φεστιβάλ των Kαννών και η βράβευσή της με τον Xρυσό Φοίνικα οδήγησαν την ταινία σε μια διεθνή επιτυχία και σύστησαν τους αδελφούς Tαβιάνι σε ένα ευρύτερο διεθνές κοινό. Eκτός από τον Xρυσό Φοίνικα, ο «Πατέρας αφέντης» τιμήθηκε και με το βραβείο Interfix στο Φεστιβάλ του Bερολίνου.

δείτε τρeiler της ταινίας



η ταινία περιέχει ελληνικούς υπότιτλους

http://rapidshare.com/files/138922723/padre__padrone.part8.rar.html
http://rapidshare.com/files/138921100/padre__padrone.part7.rar.html
http://rapidshare.com/files/138920981/padre__padrone.part6.rar.html
http://rapidshare.com/files/138920965/padre__padrone.part5.rar.html
http://rapidshare.com/files/138909170/padre__padrone.part4.rar.html
http://rapidshare.com/files/138909172/padre__padrone.part3.rar.html
http://rapidshare.com/files/138909174/padre__padrone.part2.rar.html
http://rapidshare.com/files/138785034/padre__padrone.part1.rar.html