Όλα θα πάνε καλά.... Με τα λόγια αυτά ο Τάκης (Ερρίκος Λίτσης), εργάτης σε βιοτεχνία, παντρεμένος, πατέρας, συνεσταλμένος και πράος άνθρωπος, προσπαθεί ενώπιον του καθρέφτη να πείσει τον εαυτό του πως η ζωή του θα βελτιωθεί. Όμως ο Τάκης χρωστάει λεφτά, η γυναίκα του τον απατά και ταυτόχρονα τον ξεφτιλίζει με τη συμπεριφορά της, στη δουλειά κανείς δε τον σέβεται, όλοι τον βρίζουν και πολλές φορές τον χτυπούν, ακόμα κι συγγενείς του του φέρονται σα ζώο. Δέχεται συντονισμένη και καταιγιστική βία κάθε μορφής - λεκτική, ψυχική, σωματική. Για πόσο αντέχει ο άνθρωπος να στέκεται ως σάκος του μποξ δεχόμενος απανωτά χτυπήματα, αφήνοντάς τα αναπάντητα;Είναι απ' τις ελάχιστες ταινίες που ξυπνούν τον Dr. Jekyll και τον Mr. Hyde μέσα μου.
Πιθανώς να είναι και η μόνη που το έχει καταφέρει σε τέτοιο βαθμό. Τι είναι << Η ψυχή στο στόμα >> (βραβείο καλύτερης ελληνικής ταινίας 2006 στα κρατικά βραβεία) λοιπόν; Ποια απ' τις δύο πλευρές μου που τόσο σαδιστικά ο Γιάννης Οικονομίδης (δημιουργός του 'Σπιρτόκουτου') μου έφερε στην επιφάνεια θα προλάβει να μιλήσει; Έχει άραγε δικαίωμα ένας καλλιτέχνης να τρυπώνει τόσο εξουσιαστικά στα ένστικτα και τις αντοχές του θεατή και να τον θέτει τόσο σκληρά και απάνθρωπα στη θέση του δύστυχου πρωταγωνιστή;
Αν κάτι ξέρει να κάνει άψογα η 'Ψυχή' είναι να σε 'βιάζει' κανονικά και με το νόμο για 111 λεπτά και στο τέλος αντί να είσαι έτοιμος να την 'καταγγείλεις' στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα, ανακαλύπτεις πως μέσα σου υπάρχει μία φωνή που τολμά να σου λέει πως το ευχαριστήθηκες κιόλας! Η πίεση που ασκείται συνεχώς και από παντού στον Τάκη, απαντά κατ' ουσίαν στον ίδιο το θεατή. Η ταύτιση μοιάζει σχεδόν αδύνατο να ματαιωθεί. Βλέποντάς τον να βασανίζεται, να ταπεινώνεται και να προδίδεται η οργή σου να ξεχειλίζει, γίνεσαι και συ ένα καζάνι που βράζει με το καπάκι κλειστό. Ο Οικονομίδης συναρμολογεί μία σαδιστική, ενοχλητικά τέλεια και λειτουργική μηχανή παραγωγής κινηματογραφικής πίεσης και ψυχικού βασάνου που δουλεύει, διάολε, ρολόι! Θα ευχόσουν να ήταν μία σακατεμένη μπακατέλα που σε φορτώνει με απανωτές επαναλαμβανόμενες βωμολοχίες χωρίς λόγο και αιτία, απλά και μόνο για να υπηρετήσει κάποια φαντασίωση ενός αρρωστημένου νου ή για να σου σπάσει απλώς τα νεύρα. Αντίθετα όμως, φίλε αναγνώστη, και δυστυχώς για την ψυχική σου (και δική μου) νιρβάνα, είμαι στην αμφιθυμική θέση να σε ενημερώσω πως τα πάντα - ακόμα και τα πιο ακραία και μονότονα επαναλαμβανόμενα μπινελίκια που ακούγονται - έχουν πάτημα σοβαρό.
<< Η ψυχή στο στόμα >> λειτουργεί ως μία κοινωνική καταγγελία κατά μέρους της μικροαστικής μας τάξης, που λιγδιασμένη από την κρεατοφαγία, ακαλλιέργητη και ξιπασμένη, κάνει τα πάντα με γνώμονα να αποδείξει ό,τι μπορεί ή για να ακουστεί πως μπορεί. Μέσα στο αθυρόστομο καζάνι του Οικονομίδη ζουν οι τραμπούκοι, οι φαλλοκράτες, οι ανεγκέφαλοι, οι φελλοί, οι νεόπλουτοι, οι γραφικοί που οδηγούν με το ένα χέρι γιατί το άλλο το χουν ή στη μύτη τους ή έξω απ' το παράθυρο προτεταμένο για να μοιράζει μούντζες, εκείνοι που ζουν για να γεμίσουν το αμάξι τους με φωτάκια και φιμέ τζάμια και το πιο θορυβώδες ηχοσύστημα της αγοράς. Ο σκηνοθέτης στοχοποιεί μία μερίδα της κοινωνίας μας που τόσα χρόνια ζούσε στο απυρόβλητο, έχοντας την υποκουλτούρα της για σημαία.
Η σκηνοθεσία του Οικονομίδη συνάδει ουσιαστικά με τους στόχους που ο ίδιος σεναριακά έχει θέσει. Στήνει μάλιστα μία κυκλική ροή γεγονότων που γίνεται αντιληπτή μόνο στο τέλος. Παρά την περί του αντιθέτου αίσθηση, ο Κύπριος δημιουργός αποφεύγει τους εντυπωσιασμούς, χρησιμοποιώντας αυστηρά και μόνο ό,τι υπηρετεί πιστά τις προθέσεις του. Κι αν η λογοδιάρροια των περισσοτέρων χαρακτήρων φαίνεται να αντιβαίνει στον παραπάνω ισχυρισμό, το φινάλε έρχεται να τον επιβεβαιώσει.
Ο Λίτσης προσφέρει σημαντικά στην ταινία, με μία ερμηνεία που παραμένει συνεπής καθόλη τη διάρκειά της. Να θυμίσουμε επίσης πως η Μαρία Ναυπλιώτου κέρδισε το βραβείο Β' γυναικείου ρόλου στα κρατικά βραβεία του 2006.
Εν κατακλείδει, η νέα ταινία του Γιάννη Οικονομίδη αποτελεί ένα αμφιλεγόμενο πόνημα. Σε γρονθοκοπά ανελέητα, σε φτύνει στα μούτρα και παίζει ακραία με τα όριά σου. Από την άλλη αποτελεί μία εκκεντρική κινηματογραφική δημιουργία που αν την αντέξεις και την προσεγγίσεις με υπομονή και κρύο αίμα έχει να σου πει πολλά. Είναι πάντως αυστηρά ακατάλληλη όχι μόνο για ανηλίκους, αλλά και για όσους δεν αντέχουν τις αλλεπάλληλες βωμολοχίες και την ψυχική (κυρίως) βία.
» Ερρίκος Λίτσης
» Βαγγέλης Μουρίκης
» Μαρία Κεχαγιόγλου
» Μαρία Ναυπλιώτου
» Γιάννης Βουλγαράκης
» Γιάννης Οικονομίδης
http://rapidshare.com/files/100661094/Ipsixistostoma.part02.rar
http://rapidshare.com/files/100675497/Ipsixistostoma.part03.rar
http://rapidshare.com/files/100695351/Ipsixistostoma.part04.rar
http://rapidshare.com/files/100732625/Ipsixistostoma.part05.rar
http://rapidshare.com/files/100759990/Ipsixistostoma.part06.rar
http://rapidshare.com/files/100790324/Ipsixistostoma.part07.rar
http://rapidshare.com/files/100820714/Ipsixistostoma.part08.rar
http://rapidshare.com/files/100835219/Ipsixistostoma.part09.rar
password: greekddl.com
2 σχόλια:
ta link einai nekra
τα ξαναβάλαμε
Δημοσίευση σχολίου