Η ταινία «Το μεγάλο ξεπούλημα» του Φλόριαν Όπιτζ , εξηγεί πολύ παραστατικά τα αποτελέσματα την ιδιωτικοποίηση στις ζωές των ανθρώπων. Εξηγεί πως αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Στην ταινία εκπρόσωποι της Παγκόσμιας Τράπεζας, προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι νόμοι της αγοράς και του κεφαλαίου είναι προς το συμφέρον όλων μας. Η ταινία παρουσιάζει 4 ιστορίες ιδιωτικοποιήσεων. Η πρώτη είναι ενός συνδικαλιστή στους σιδηροδρόμους στην Αγγλία. Μας εξηγεί ότι με την ιδιωτικοποίηση, οι τιμές των εισιτηρίων αυξήθηκαν, οι εργαζόμενοι απολύθηκαν και ακολούθησε μια σειρά από ατυχήματα , λόγω της μη συντήρησης των γραμμών( η συντήρηση κοστίζει).Ο εργαζόμενος μας λέει με πολύ χιούμορ πως κάθε φορά που έρχεται μια καινούρια εταιρεία το μόνο που αλλάζει είναι οι στολές των εργαζομένων.
Η δεύτερη ιστορία είναι για μια πόλη στην Νότια Αφρική, το Σοβέτο. Εκεί ιδιωτικοποιήθηκε το ηλεκτρικό ρεύμα (η αντίστοιχη εταιρεία με τη ΔΕΗ). Οι φτωχοί κάτοικοι είδαν τα τιμολόγια να αυξάνονται πολύ, δεν μπορούσαν να πληρώσουν το ρεύμα, με αποτέλεσμα ολόκληρη η πόλη να βυθιστεί στο σκοτάδι. Εκεί μια ομάδα ακτιβιστών αναλαμβάνει να λύσει το πρόβλημα. Πηγαίνουν σε όποιο σπίτι δεν έχει ρεύμα και το ξανασυνδέουν παράνομα. Ο αγωνιστής που μας αφηγείται την ιστορία και ήταν στο στόχαστρο των αρχών, τελικά δολοφονήθηκε, πιθανότατα από μπράβους της εταιρείας.
Ακολουθεί η ιστορία μιας φτωχής μητέρας στις Φιλιππίνες. Το παιδί της είναι άρρωστο και πρέπει να κάνει συνεχώς μεταγγίσεις αίματος για να ζήσει. Η μητέρα αγωνίζεται για να βρει χρήματα και να πάει το παιδί της στο νοσοκομείο. Παράλληλα βλέπουμε τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στο δημόσιο νοσοκομείο όπου οι ασθενείς αναγκάζονται να αγοράσουν μέχρι και αναπνευστήρες για οξυγόνο σε αντίθεση με το ιδιωτικό που είναι «ένα ξενοδοχείο».
Τέλος έρχεται η ιστορία της ιδιωτικοποίησης του νερού στη Βολιβία. Λόγω της ακριβής τιμής του ο κόσμος έφτασε να μην μπορεί να απολαμβάνει αυτό το βασικό αγαθό. Παρακολουθούμε τον σκληρό αγώνα που δίνει ο Βολιβιανός λαός. Τους απλούς ανθρώπους να κατεβαίνουν στους δρόμους και να μην φοβούνται την βία της αστυνομίας. Οι Βολιβιανοί νίκησαν και η εταιρεία νερού ξαναέγινε κρατική.
Μέσα από αυτή την συγκλονιστική ταινία βλέπουμε τι φέρνει η ιδιωτικοποίηση στις πιο φτωχές χώρες αλλά και στις πιο ανεπτυγμένες όπως είναι η Αγγλία. Ταυτόχρονα παίρνουμε θάρρος και αισιοδοξία από τη νίκη των Βολιβιανών. Το τέρας των ιδιωτικοποιήσεων δεν είναι ανίκητο.
Η ταινία είναι στα Γερμανικά δεν βρήκαμε ακόμα Ελληνικούς υπότιλους |
1 σχόλιο:
Τα links δυστυχώς δεν δουλεύουν.. Μπορεί να γίνει κάτι?
Δημοσίευση σχολίου