Σκηνοθεσία: Τάσος Ψαρράς.Σενάριο: Τάσος Ψαρράς (με βάση το πρώτο κεφάλαιο του μυθιστορήματος του Λάζαρου Παυλίδη «Ο χρυσός νοικοκύρης»).Φωτογραφία: Αλέξης Γρίβας, Μουσική επιμέλεια: Δόμνα Σαμίου. Ερμηνείες: Βασίλης Κολοβός, Βάνα Φιτσώρη, Δήμητρα Χατούπη, Δημήτρης Σπύρου
«Το εργοστάσιο» είναι η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του Τάσου Ψαρρά. Παραλλαγή ως ένα μέρος του «Δι' ασήμαντον αφορμήν». Παραλείποντας τον ενδιάμεσο «Μάη», με τον οποίο επιχείρησε να περάσει σε ένα άλλο θεματικό κι εκφραστικό επίπεδο. Ο ίδιος γεωγραφικός και κοινωνικός χώρος. Ένα ημιορεινό χωριάτης Μακεδονίας. Η ίδια πατριαρχική οικογένεια. Η ίδια κοινωνική διαστρωμάτωση, ο έμπορος, ο γεωργός, ο εργάτης, ο μικροεπαγγελματίας, ο λούμπεν, ο πολιτικός προστάτης.
Ο μετανάστης που γύρισε «φτιαγμένος» στο χωριό είναι νέο στοιχείο. Η παραλλαγή όμως γίνεται κύρια στο είδος της οικονομικής παραγωγής, Τον σκηνοθέτη ενδιαφέρει τούτη τη φορά η βιοτεχνική παραγωγή. Οι σχέσεις που πλέκονται σχετικά με αυτήν. Το κεντρικό πρόσωπο (ο Παπίρος} είναι βυρσο¬δέψης. Δουλεύει με το χέρι. Η επιχείρηση του έχει μια υποτυπώδη οικογενειακή οργάνωση. Ο ίδιος προμηθεύεται την πρώτη ύλη, ο ίδιος με τη συνεργεία απ' τα μέλη της οικογένειας του την επεξεργάζεται. Ο ίδιος πουλά το προϊόν στους μικροβιοτέχνες κατασκευαστές δερμάτινων ειδών. Μόνο που τον άφησαν πίσω οι καιροί και δεν το συνειδητοποίησε. Οι βιομηχανίες κατεργασίας δερμάτων κι οι άλλες κατασκευής πλαστικών δερμάτων. Η διαφοροποίηση της ζήτησης στην αγορά των δερμάτινων ειδών. Η δική του παρακμή. Τα γεράματα, του δικού του σώματος σαν μέσου παραγωγής και του «εργοστάσιου» με τον παρωχημένο εξοπλισμό του.
Το εργοστάσιο» είναι ή αποβλέπει να είναι ένα λαϊκό κινηματογραφικό κείμενο (Το επίθετό «λαϊκός» με την έννοια που του δίνει ο Γκράμσι στο βιβλίο «Λογοτεχνία κι εθνική ζωή»). Έχει στέρεο διάλογο, εννοώντας με αυτό όχι μόνο το λεκτικό μέρος αλλά και τη διαλογική πράξη. Μπορώ να πω πως είναι το αποτελεσματικότερο στοιχείο του κειμένου... Ο Ψαρράς ακολούθησε στο επίπεδο της έκφρασης την ίδια μέθοδο με το «Δι' ασήμαντον αφορμήν». Μακρές, απλές και καθαρές κινηματογραφικές ενότητες που πα¬ρατάσσονται (...). Οι ψυχολογικές εντάσεις και οι δραματικές κορυφώσεις ελέγχονται ή αποτρέπονται...Η ταινία αποτελεί μια ηθική και κοινωνιολογική μελέτη, που ασχολείται με το δράμα ενός αντιπροσωπευτικού ήρωα της εποχής μας. Το φιλμ βασίζεται σε μια στερεή δομή της αφήγησης, που μεταφράζεται σε εικόνες με μια σειρά από γενικά και μεσαία πλάνα, θαυμάσια ανταποκρινόμενα στην εξέλιξη του σεναρίου.
υπόθεση
Ενας βιοτέχνης βυρσοδέψης αγωνίζεται απεγνωσμένα να κρατήσει την οικογενειακή επιχείρηση ζωντανή, σε μια εποχή έντονων οικονομικών και κοινωνικών αλλαγών. Οταν αποτυγχάνει να πείσει ακόμα και την κόρη του να παντρευτεί με έναν πλούσιο μετανάστη για να ωφεληθεί αυτός, αποφασίζει να κλείσει την επιχείρηση και να δουλέψει μεροκαματιάρης σε ένα εργοστάσιο μαζί με το γιο του.
1 σχόλιο:
θα μου πει καποιος σε ποιο σημειο της ταινιας παιζει η σοφια σαμαρα;δεν τη βρηκα
Δημοσίευση σχολίου